آشنایی با آبشار آب ملخ - داوینکو
آشنایی با آبشار آب ملخ
آبشار آب ملخ، یکی از عجیب ترین آبشارهای ایران است که با ترکیبات ویژه اش، نقش یک سمپاشی طبیعی را برای مزارع و زمین های کشاورزی بازی می کند و می تواند تمام ملخ های مهاجم را درجا نابود کند. آب ملخ، نام عجیب خود را مدیون همین خاصیت شگفت انگیز است.
این آبشار که از جاهای دیدنی سمیرم است، با زیبایی های بی نظیر خود در مسیر سمیرم به یاسوج قرار دارد و یکی از بهترین مقاصد طبیعت گردی در فصل تابستان است.
قدیمی های روستا تعریف می کنند که سال ها پیش، وقتی مزارع گندم روستاهای اطراف مورد تهاجم ملخ قرار گرفت، از آب این چشمه بزرگ برای دفع آفت استفاده کردند و ملخ ها همه یکجا هلاک شدند. اتفاقی که هنوز هم از ذهن کشاورزان منطقه پاک نشده و به همین خاطر، آن ها هنوز هم مزارعشان را با آب این چشمه آبیاری می کنند. با این همه، نام دیگر این آبشار تخت سلیمان است و و مردم منطقه معقدند که در این چشمه قطعه سنگی وجود داشته که تخت گاه حضرت سلیمان بوده، ولی اجانب آن را دزدیده اند.
بیشتر بخوانید: دره کول خرسون دزفول
مولف مرآت البلدان هم سال ها قبل در جلد چهارم صفحه ۲۳۰ درباره این آبشار نوشته است:
چشمه ای است که بزعم بعضی آب آن دافع مضرت ملخ است و از کوه دنا که از مشاهیر جبال و در میان اراضی فارس و عراق واقع است می جوشد و آب چشمه بر روی پل سنگی می ریزد و از دو طرف به رودخانه داخل می شود.
معروف است که چون ملخ به ناحیه ای آید شخصی برسر این چشمه آمده ظرفی از آب چشمه به نیت آن ناحیت بر می دارد و گوید می خواهم سار ملخ خوار به فلان جا آید و شرط است که در هیچ منزلی ظرف آب آن چشمه را به زمین نگذارد و هر جا که منزل کند ظرف آب را بر سه پایه یا درختی بیاویزد و چون به ناحیه ملخ زده وارد شود آب را بر مزارع و اراضی بپاشد تا به زودی مرغ سیاهی به نام سار به عده زیاد در آن محل پدیدار آید و ملخ ها را صید کرده بخورد تا تمام شوند.
اما این قول معروف دلیل عقلی ندارد. شاه عباس در سنه ۱۰۶۶ ه. ق به تماشای چشمه آب ملخ رفت و به قرار معلوم در قزوین هم چشمه آب ملخ وجود دارد.
آبشار آب ملخ از دو بخش تشکیل شده است. اولین قسمت آن سرچشمه آبشار است که از دل کوه بیرون می آید و بخش دیگری که در زیر این سرچشمه قرار گرفته، طاقدیسی سبز رنگ است که مثل پل بر روی رودخانه ماربر خم شده است؛ بخشی که اتفاقا در نگاه اول بیشتر به چشم می آید و بدنه اصلی آبشار را تشکیل می دهد.
اگر دوست دارید سرچشمه را هم ببینید، باید مسیری را که تا رسیدن به آبشار در پیش گرفته بودید ادامه دهید و بعد از آن، به بالای آبشار بروید و از آن بالا طبیعت را تماشا کنید.
با رفتن به بالای آبشار و قرار گرفتن روی طاق آن به رودخانه مشرف خواهید شد، اینجا همان پل معروف است که آبشار از 2 طرفش سرریز شده و راه به داخل غاری دارد که سرچشمه آبشار است و بسیاری را برای تماشا به درون خود می کشاند.
ماهیگیری در چنین فضایی بسیار دل انگیز است و بعضی از گردشگران با لوازم ماهیگیری به کنار رودخانه می آیند و در کنار لذت بردن از تماشای طبیعت مشغول صید هم می شوند.
کوهنوردان و طبیعت گردان راهی این منطقه می شوند و با یک برنامه ریزی 3 روزه ابتدا از دره اتابکی خود را به قلل قدویس رسانده و بعد از صعود در راه برگشت از کنار رودخانه و جنگل به سوی آبشار ادامه مسیر می دهند.
در پشت آبشار پرتگاه خطر ناک و زیبایی قرار دارد که آب ملخ را به یکی از خطرناک ترین آبشارهای ایران تبدیل می کند. آبشاری که تا به حال قربانیان زیادی داشته و احتمالا بعد از این هم خواهد داشت. در زمان تماشای آب ملخ فریب زیبایی آبشار و پرتگاه را نخورید و فکر چرخ زدن در ارتفاعات را از سرتان بیرون کنید.
تمام سی چهل نفری که جانشان را خرج این پرتگاه کردند، فکر می کردند که با دیگران فرق دارند و می توانند با کمی دقت و احتیاط از لبه پرتگاه عبور کنند! ولی لغزندگی و شیب تند پرتگاه در یک لحظه آن‌ها را غافلگیر کرده و به رودخانه خروشان ماربر سپرده است.
اگر گذارتان به آب ملخ افتاد، قدمگاه سلیمان را از دست ندهید. ساختاری سنگی که در تنگ بسیار گودى قرار گرفته و سال ها قبل به صورت پلى سنگى و طبیعى ایجاد شده است. برای دیدن تخت سلیمان یا قدمگاه سلیمان، بهتر است از راهنمایی بومیان منطقه سوال کنید. نزدیکی تخت سلیمان به آبشار این فرصت را به شما می دهد که در یک نیم روز، از هر دو منطقه دیدن کنید.
به محض رسیدن به روستا باید با پای پیاده از مسیری مالرو عبور کنید. اگر ذوق اکوتوریستیتان گل کرد هم می توانید از روستائیان بخواهید که قاطرشان را چند ساعتی به شما اجاره دهند تا هم تجربه جدیدی در این سفر کسب کنید و هم درآمدهای گردشگری روستا را افزایش دهید.
اگر تنها برای بازدید از آبشار و سرچشمه آن راهی آب ملخ می شوید، یک کفش کوه پیمایی، کوله پشتی پر از آب و خوراکی برای سفر کافی است. ولی اگر اهل کوهنوردی حرفه ای هستید یا قصد جانتان را کرده اید و می خواهید پرتگاه پشت آبشار یا زیر آبشار را هم ببینید، باید ۳۰ متر طناب استاتیک، لوازم فرود و صعود غارنوردی، تسمه بلند و کارابین پیچ برای کارگاه همراه داشته باشید.
بیشتر بخوانید: آشنایی با آبشار آب پری
مسیر دسترسی به آبشار آب ملخ
اگر از سمت استان اصفهان راهی آب ملخ می شوید، باید از شهرهای اصفهان و سمیرم بگذرید و این شهر را به سمت یاسوج ترک کنید. در جاده سمیرم- یاسوج، بلافاصله بعد از روستای چهار راه، جاده ای خاکی مقابل چشمانتان می بینید که در مسیر آن دو دوراهی وجود دارد. در هر دو مورد راه سمت چپ را در پیش بگیرید و حدود ۷ کیلومتر در آن پیش بروید، تا به روستای آب ملخ برسید.
روستایی در شمالی ترین قسمت خط الراس دنا و مردمی که اصالتشان بختیاری است.
از این جاده می توانید با ماشین سواری عبور کنید و اگر امکان استفاده از ماشین های شاسی بلند را داشته باشید، احتمالا راحت تر از مسیر خاکی عبور خواهید کرد.
اما به محض رسیدن به روستا باید با خودروتان خداحافظی کرده و با پای پیاده از مسیری مالرو عبور کنید. باید مسیر را در پشت روستا ادامه دهید و در جهت رودخانه ای که از ارتفاعات روستا سرچشمه می گیرد و به رودخانه خروشان ماربر ملحق می شود در پیش بگیرید و بعد از نیم ساعت کوه پیمایی سبک به ملاقات آبشار آب ملخ بروید. حالا شما درست در ۲۱۵ کیلومتری شهر اصفهان قرار گرفته اید.
بیشتر بخوانید: آشنایی با دریاچه تخت سلیمان
بهترین فصل برای بازدید از آبشار آب ملخ
بهترین زمان برای بازدید از این آبشار بهار و تابستان است، روزهایی که گرمای هوا برای ساکنان بیشتر نقاط کشورمان، وضعیت کلافه کننده ای را به وجود می‌آورد، سفر به این آبشار برنامه خوبی برای لذت بردن از خنکای نسیمی است که از آبشار بر می خیزد.
روستای آب ملخ به خاطر موقعیت جغرافی خود به گونه ای واقع شده که تنها 3 ساعت در روز خورشید نورش را به آنجا هدیه می کند و شما قادر هستید در 3 ساعت شاهد طلوع و غروب خورشید باشید.
محلیان که خودشان به این پدیده طبیعی عادت کرده اند و آن را نعمتی از جانب خداوند می دانند نام دیگر روستای خود را «نیمروز» گذاشته اند.
اهالی روستای آب ملخ ارتباط خوبی با گردشگران دارند و هرچند منطقه از نظر وجود اماکن گردشگری مجهز نیست ولی مهربانی و مهمان نوازی روستاییان باعث شده، درب خانه هایشان به روی مسافران باز باشد و هر که به آنجا رفت با خاطره ای خوش وداع کند.